କବିତା ”ନୂଆବର୍ଷ”

” ଜୀବନର ଘାସ ଗାଲିଚାରେ
ମୁକ୍ତା ପରି ଚକ୍ ଚକ୍ କରୁଥିବା
ଆମ ପ୍ରିୟ ଲୁହ ସବୁକୁ
ବାଷ୍ପ କରି ଉଡେଇ ନେବାକୁ
କଥା ଦେଇଛି ଯେଉଁ ପରିଚିତ ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ
ସେ କାଳେ ସକାଳୁ ସକାଳୁ
ଜାହିର କରୁଛି, ମୁଁ ନୂଆବର୍ଷ ”

ରବି ଶତପଥୀ,ଅଧ୍ୟାପକ ଓଡିଆ ବିଭାଗ
ନନ୍ଦପୁର କଲେଜ, କୋରାପୁଟ
ସଂପର୍କ – ୯୪୩୭୭୮୪୮୫୯

ଅଭାବର ଅମା ଅନ୍ଧାର ଭିତରେ
ଅପାଶୋରା ସମୟକୁ ସାକ୍ଷୀ ରଖି
ଯିଏ ମିଂଜି ମିଂଜି କରି ଜାଳି ଦେଉଛି
ଗୋଟେ ସ୍ୱପ୍ନର ସଂଜବତୀ
ସିଏ ହିଁ କାଳେ
ଆମ ଅସରନ୍ତି ଆଶାର ନୂଆବର୍ଷ l

ଜୀବନର ଘାସ ଗାଲିଚାରେ
ମୁକ୍ତା ପରି ଚକ୍ ଚକ୍ କରୁଥିବା
ଆମ ପ୍ରିୟ ଲୁହ ସବୁକୁ
ବାଷ୍ପ କରି ଉଡେଇ ନେବାକୁ
କଥା ଦେଇଛି ଯେଉଁ ପରିଚିତ ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ
ସେ କାଳେ ସକାଳୁ ସକାଳୁ
ଜାହିର କରୁଛି, ମୁଁ ନୂଆବର୍ଷ l

ଫଟା ମାଠିଆରୁ ଧିରେ ଧିରେ
ପାଣି ଝରିଗଲା ପରି
ଦେଖୁ ଦେଖୁ ସରି ଯାଉଥିବା
ଆଞ୍ଜୁଳାଏ ଆୟୁଷକୁ
ଆ’ ଆ’ ନଈ ପହଁରିବାକୁ
ଯିବା ବୋଲି ଡାକୁଥିବା
ଗୋଟେ ନିରୀହ ଆଲିଙ୍ଗନ ହିଁ
କହୁଛି ମୁଁ ନୂଆବର୍ଷ l

ରଙ୍ଗ ଉଡି ଯାଇଥିବା
ଗୋଟେ ଦେହ ଉପରେ
ବାକି ସବୁ ବିଶ୍ବାସର
ରଙ୍ଗ ବୋଳି ଦେବାକୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇ
ସବୁ ଗଲାଦିନର
ପିଠି ପଟେ ଲୁଚି ପଡୁଥିବା
ଛଳନାର ଚମତ୍କାର ଛବିଟିଏ ହିଁ
ଆମ ନିଷ୍ଠୁର ସମୟର ନୂଆବର୍ଷ ll